100:1Yemin olsun soluyuşlarıyla ses çıkararak koşanlara/nefes nefese saldıranlara,

100:2Çakıp çakıp ateş çıkaranlara,

100:3Sabahleyin akın edenlere/baskın yapıp toprak fethedenlere,

100:4Derken, onunla toz duman çıkaranlara,

100:5Derken, onunla bir topluluğun ortasına dalanlara ki,

100:6İnsan, Rabbine karşı gerçekten çok nankördür!

100:7Ve kendisi de buna iyiden iyiye tanıktır.

100:8O, mal ve servet arzusu yüzünden alabildiğine katıdır.

100:9Bilmez mi ki o, kabirler içindekiler dışarı fırlatıldığında,

100:10Göğüslerin içindekiler derlenip toplandığında,

100:11Hiç kuşkusuz, o gün, Rableri onlardan iyice haberdar olacaktır.