89:1Yemin olsun tan yerinin ağarma vaktine,

89:2On geceye,

89:3Çifte ve teke,

89:4Yola koyulduğu zaman geceye.

89:5Nasıl, bunlarda akıl sahibi için bir yemin var mı?

89:6Görmedin mi ne yaptı Rabbin Âd kavmine?

89:7Sütunlarla dolu İrem'e,

89:8Ki beldeler içinde onun benzeri yaratılmamıştı.

89:9Ve ne yaptı vadide kayaları oyan Semûd kavmine?

89:10Ve kazıklar sahibi Firavun'a.

89:11Bunlar, ülkelerde azıp zulmetmişlerdi.

89:12Ve oralarda bozgunu çoğaltmışlardı.

89:13Bu yüzden Rabbin, üzerlerine azap kamçısını yağdırıverdi.

89:14Çünkü Rabbin tam gözetleme yerindedir/tam bir biçimde gözetlemektedir.

89:15İnsan böyledir; Rabbi kendisini deneyip de ona cömert davranır, nimet yağdırırsa: "Rabbim bana ikramda bulundu!" der.

89:16Ama Rabbi onu sıkıntıya uğratıp rızkını ölçüye bağlarsa: "Rabbim bana ihanet etti!" der.

89:17Doğrusu şu ki, siz yetime ikramda bulunmuyorsunuz.

89:18Yoksulun doyurulmasını teşvik etmiyorsunuz.

89:19Mirası derleyip toplayıp yiyorsunuz.

89:20Malı, devşirip depolatacak bir sevgiyle seviyorsunuz.

89:21İş böyle gitmeyecektir! Yer birbirine çarpılıp dümdüz hale getirildiğinde,

89:22Rabbin gelip melekler saf saf dizildiğinde,

89:23O gün cehennem de getirilir. İşte o gün düşünüp anlar insan. Ama düşünüp hatırlamanın ona ne yararı var!

89:24Der ki: "Keşke şu hayatım için önden bir şeyler gönderseydim."

89:25O gün hiç kimse O'nun azabı gibi azap edemez.

89:26Ve hiç kimse O'nun vurduğu bağ gibi bağ vuramaz.

89:27Ey sükûna kavuşmuş benlik!

89:28Dön Rabbine, razı etmiş ve razı edilmiş olarak!

89:29Gir kullarımın arasına!

89:30Gir cennetime!